ผลการค้นหา

ออกร้าน

หมายถึงก. เปิดร้านขายของหรือร้านอาหารเป็นการชั่วคราวในโอกาสใดโอกาสหนึ่ง เช่น ออกร้านในงานกาชาด ออกร้านอาหารในงานวันเกิด.

กระอ้อกระแอ้

หมายถึงว. อ้อแอ้, อาการออกเสียงของเด็กที่เริ่มหัดพูด, อาการที่พูดไม่ชัดอย่างคนเมา.

อังคาส

หมายถึง[-คาด] ก. ถวายอาหารพระ, เลี้ยงพระ. (ข.).

ร้านชำ

หมายถึงน. ร้านขายของแห้งต่าง ๆ ที่เป็นเครื่องอาหารเป็นต้น.

ป่วน

หมายถึงก. มวน, อลวน, อาการที่ปวดมวนอยู่ในท้องเพราะอาหารเป็นเหตุ.

ภักขะ

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ป. ภกฺข; ส. ภกฺษ).

ภักษา

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ส. ภกฺษ; ป. ภตฺต).

ผัสสาหาร

หมายถึงน. อาหารคือผัสสะ หมายเอาการประจวบกันแห่งอายตนะภายใน อายตนะภายนอก และวิญญาณ เป็นปัจจัยแห่งเจตสิกอันจะพึงเกิดโดยวิถีมีเวทนาเป็นต้น เป็นประการหนึ่งในอาหารทั้ง ๔ (อีก ๓ อย่าง คือ กวลิงการาหาร อาหารคือคำข้าว ๑ มโนสัญเจตนาหาร อาหารคือมโนสัญเจตนา ๑ และวิญญาณาหาร อาหารคือวิญญาณ ๑). (ป.).

ท้องเฟ้อ

หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.

รองรัง

หมายถึงว. มีสำรองไว้เผื่อขาดแคลน, มีสำรองไว้ไม่ให้ขาด, เช่น อาหารรองรัง.

ผิดสำแดง,ผิดสำแลง

หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.

เต้าเจี้ยว

หมายถึงน. ถั่วเหลืองที่หมักเกลือสำหรับปรุงอาหาร. (จ.).