ผลการค้นหา

เคล็ดลับของความพอใจ คือการสำนึกว่า ชีวิตคือพระพร มิใช่สิทธิ

แปลว่าศาสนาทำให้คนมั่งมี หากเขาพอใจในสิ่งที่เขามีอยู่ เรามิได้นำอะไรติดตัวมาในโลก และเมื่อจากไป เราก็ไม่สามารถนำเอาอะไรติดตัวไปได้

คนที่กำลังจมน้ำ เขาจะไม่มัวบ่นว่า เครื่องชูชีพมันเล็กเกินไป

แปลว่าจงทำสิ่งสารพัดโดยปราศจากการบ่น และการถกเถียงกัน

ลูกหลานของเราเปรียบเสมือนกระจกเงา เขาสะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกนึกคิดในชีวิต ของเรานั่นเอง

แปลว่าคนดีเจริญชีวิตด้วยคุณธรรม และพระเป็นเจ้าทรงประธานพระพรแก่ลูกหลาน ที่เจริญชีวิตตามแบบฉบับของเขา

คนเขาจะรู้ว่าท่านเป็นใคร มิใช่จากสิ่งที่เขาเห็น แต่จากสิ่งที่เขาได้ยินจากปากของท่าน

แปลว่าให้ความสว่างของท่าน จงฉายแสงต่อหน้ามนุษย์ เขาจะได้เห็นกิจการที่ดีงามของท่าน เขาจะได้ถวายพระเกียรติ แด่พระบิดาเจ้าของท่าน ผู้ประทับอยู่ในสวรรค์

จงเป็นห่วงว่าพระเป็นเจ้าทรงคิดอย่างไรกับท่าน มากกว่าการเป็นห่วงว่าคนอื่นเขาจะคิดอย่างไร

แปลว่าเปโตรและสาวกอื่นๆ ตอบว่า เรานอบน้อมเชื่อฟังพระเป็นเจ้าดีกว่ามนุษย์

ท่านเพียงตื่นตอนกลางวันก็พอแล้ว

แปลว่าเราต้องกระทำพระราชกิจของพระองค์ ผู้ทรงใช้เรามาเมื่อยังเป็นเวลากลางวันอยู่ เมื่อถึงเวลากลางคืนไม่มีผู้ใดทำงานได้

ชื่อเสียงนั้นสร้างขึ้นได้ในพริบตาเดียว แต่อุปนิสัยใจคอนั้น ต้องใช้เวลาสร้างตลอดชีวิต

แปลว่าข้าพเจ้ายึดมั่น ในความถูกต้องของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่ยอมปล่อยไป จิตใจข้าพเจ้าจะติเตียนข้าพเจ้ามิได้เลย ตราบที่ข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่

ชิวิตคงจะง่ายขึ้นมาก หากคนเรา แสดงความอดทนในครอบครัว ให้เท่ากับเวลาที่เขาไปนั่งตกปลา

แปลว่าท่านที่เป็นสามี ก็จงอยู่กับภรรยาของท่าน ด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกัน

มีสองสิ่งที่เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อหัวใจ นั่นคือ การวิ่งขึ้นบันได และการวิ่งทับหัวใจของคนอื่น

แปลว่าจงหยุดพูดจาชั่ว จงกล่าวสิ่งที่ถูกต้องในเวลาอันควร และจงช่วยเหลือผู้อื่น อาศัยสิ่งที่ท่านพูด

หนทางสู่ความสำเร็จ คือการนำเอาคำแนะนำ ที่ท่านมอบให้ผู้อื่น มาใช้กับตัวท่านเอง

แปลว่าท่านที่ไม่สนใจกับกฎวินัย ย่อมดูหมิ่นตนเอง แต่บุคคลที่รับฟังคำตักเตือน ก็จะได้รับความเข้าใจ

ความลับที่มนุษย์รักษาได้ยากที่สุด คือความเห็นเกี่ยวกับตัวเอง

แปลว่าข้าพเจ้าสำนึกอยู่เสมอว่า พระเป็นเจ้าทรงพระเมตตาต่อข้าพเจ้ามากเพียงใด ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงขอบอกพวกท่านว่า อย่าคิดว่าตัวท่านดีกว่าที่เป็นอยู่จริงๆ จงใช้วิจารณญาณ แล้วจงวัดสภาพของตัวท่านเอง โดยสำนึกว่า พระเป็นเจ้าทรงประทานความเชื่อ ให้แก่ท่านมากมายเพียงใด