ตัวกรองผลการค้นหา
อมตบท
หมายถึงน. ทางพระนิพพาน. (ป. อมตปท; ส. อมฺฤตปท).
โมษกะ
หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).
อุษณีษ์
หมายถึงน. มงกุฎ; กรอบหน้า. (ส.; ป. อุณฺหีส).
ท
หมายถึง[ทะ] ใช้เป็นคำนำหน้านาม แปลว่า คน, ผู้, เช่น ทนาย ทแกล้ว.
ตฤท
หมายถึง[ตฺริด] (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).
หมายถึงใช้ประสมกับตัว ร อ่านเป็นเสียง ซ ในคำบางคำ เช่น ทราบ แทรก ทรง และในคำบางคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ทรัพย์ อินทรีย์ มัทรี, ที่อ่านเป็นเสียงเดิมคือ ทร (ไม่ใช่ ซ) ก็มี เช่น ภัทรบิฐ.
โมษะ
ปาณทัณฑ์
หมายถึงน. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).
อรรธบท
หมายถึง[อัดทะบด] น. ครึ่งทาง. (ส. อรฺธปท).
อุทพินทุ์
หมายถึง[-พิน] น. หยาดนํ้า. (ป., ส. อุท + พินฺทุ).
วนาวาส
หมายถึงน. ที่อยู่ในป่า. (ส.).
วิษัย
หมายถึงน. วิสัย. (ส.).