ตัวกรองผลการค้นหา
ยาเหลือง
หมายถึงน. ยาน้ำชนิดหนึ่งสีเหลือง สำหรับใส่แผลเรื้อรัง.
สนับนิ้ว,สนับนิ้วมือ
หมายถึงน. ปลอกโลหะสวมปลายนิ้วมือสำหรับดุนก้นเข็มเพื่อไม่ให้เจ็บนิ้วมือ.
น้ำมือ
หมายถึงน. มือของตัวแท้ ๆ; รสมือ; ความสามารถในการทำ เช่น บำรุงสินค้าให้เกิดมีขึ้นในประเทศโดยนํ้ามือของคนไทยเรา.
ใจมือ
หมายถึงน. มาตราตวงตามวิธีประเพณีของไทยโบราณ ๑๕๐ เมล็ดข้าว = ๑ ใจมือ ๔ ใจมือ = ๑ กำมือ และ ๘ กำมือ = ๑ จังออน; กลางฝ่ามือ.
มือถือสาก ปากถือศีล
หมายถึง(สำ) ว. มักแสดงตัวว่าเป็นคนมีศีลมีธรรม แต่กลับประพฤติชั่ว.
รองพื้น
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเป็นตามฝ่าเท้าทำให้พื้นเท้าเป็นรูพรุน.
สาหัตถ,สาหัตถ-,สาหัตถิก,สาหัตถิก-
หมายถึง[-ถะ-, -ถิกะ-] ว. ที่ทำด้วยมือของตนเอง. (ป.).
หัสต์
หมายถึง[หัด] น. หัตถ์, มือ. (ส.; ป. หตฺถ).
หางยาม
หมายถึงน. หางคันไถตอนที่มือถือ.
กำปั้น
หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะทุบเป็นต้น.
คุ้ย
หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.
บาดเสี้ยนบาดหนาม
หมายถึงน. แผลที่ถูกเสี้ยนหนามยอกแล้วกลายเป็นพิษ ทำให้มีอาการปวดผิดปรกติ.