ค้นเจอ 211 รายการ

ศาสนิกชน

หมายถึงน. บุคคลที่นับถือศาสนา เช่น ศาสนิกชนของพระพุทธศาสนา เรียกว่า พุทธศาสนิกชน ศาสนิกชนของคริสต์ศาสนา เรียกว่า คริสต์ศาสนิกชน.

ยางบอน

หมายถึงน. เรียกเลือดที่ออกซึม ๆ ที่ผิวหนังตรงที่ถูกของมีคม.

องครักษ์

หมายถึง[องคะ-] น. ผู้ทำหน้าที่ให้ความคุ้มครองป้องกัน เช่น องครักษ์นักการเมือง.

เบียนธาตุ

หมายถึงก. ทำให้ความหมายของธาตุผิดไปจากเดิม เช่น คม = ไป - อาคม = มา.

ศาสนบุคคล

หมายถึงน. นักบวชในศาสนา เช่น ภิกษุสามเณรเป็นศาสนบุคคลของพระพุทธศาสนา.

ผลา

หมายถึง[ผฺลา] น. ง้าว; ก้อนหิน. ว. กล้า; คม.

เถือ

หมายถึงก. เชือดเฉือนลงไปอย่างแรงด้วยของมีคม เช่น หนังเหนียวเถือไม่เข้า.

ดำแลง

หมายถึง(แบบ; กลอน; แผลงมาจาก แถลง) ว. ดัดแปลง; กล่าว, ชี้แจง; จำแลง เช่น ก็ดำแลงเพศเป็นดาบส. (ม. คำหลวง ชูชก).

สิ่ว

หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือของช่างไม้ช่างทองเป็นต้น มีทั้งชนิดมีคมและไม่มีคม สำหรับใช้ตอก เจาะ สลัก เซาะ ดุน แร เป็นต้น.

สาตรา

หมายถึง[สาดตฺรา] (โบ) น. ของมีคม. (ส. ศสฺตฺร; ป. สตฺถ).

ศัสดร

หมายถึง[สัดดอน] น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. (ส.).

ผคม

หมายถึง[ผะคม] ก. ไหว้, แผลงเป็น บังคม ก็ได้. (ข. บงฺคํ).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ