ผลการค้นหา

ล่มฟ้า

หมายถึงว. มีอำนาจเหนือฟ้าเหนือเทวดา.

ไทวะ

หมายถึง(แบบ) น. ฟ้า, สวรรค์; วาสนา, เคราะห์. (ส.).

ตกดิน

หมายถึงก. อาการที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป.

ตะวันยอแสง

หมายถึงก. ลักษณะที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า แต่ยังเห็นแสงตะวันจับขอบฟ้าเป็นสีแดงเข้ม.

หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.

วยัมหะ

หมายถึงน. วิมาน, ฟ้า, เมืองสวรรค์. (ป. วฺยมฺห).

เวหะ,เวหา

หมายถึงน. ฟ้า, อากาศ. (ส. วิห, วิหา).

คคน,คคน-,คคนะ

หมายถึง[คะคะนะ-] (แบบ) น. ฟ้า. (ป., ส.).

ทิฆัมพร

หมายถึง[-พอน] น. ท้องฟ้า. (ป. ทีฆ + อมฺพร).

ตะกั่วตัด

หมายถึงว. สีนกพิราบหรือสีเทาอมฟ้า.

สุดหล้าฟ้าเขียว

หมายถึงว. ไกลมากที่สุด เช่น เขาหนีไปอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ยากที่ใครจะตามไปถึง, สุดขอบฟ้า ก็ว่า.

สุรบถ

หมายถึงน. ฟ้า, สวรรค์. (ส. สุรปถ).