ค้นเจอ 52 รายการ

สงัดผู้สงัดคน

หมายถึงก. เงียบเชียบเพราะไม่มีผู้คนผ่านไปมา.

ระคน

หมายถึงก. ปนหรือผสมให้เข้ากันคละกันเป็นกลุ่มเป็นพวกเป็นต้น เช่น โจทย์ระคน.

รัตคน

หมายถึง[รัดตะ-] น. รัดประคน.

ลงพระบังคน

หมายถึง(ราชา) ก. ถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะ, ถ้าถ่ายปัสสาวะ เรียกว่า ลงพระบังคนเบา, ถ้าถ่ายอุจจาระ เรียกว่า ลงพระบังคนหนัก.

หมอแคน

หมายถึงน. ผู้มีความชำนาญในการเป่าแคน, อีสานเรียก ช่างแคน.

เหมือดคน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางหลายชนิดในสกุล Helicia วงศ์ Proteaceae บางชนิดใช้ทำยาได้ เช่น ชนิด H. robusta R. Br. ex Wall.

เฮอริเคน

หมายถึงน. ชื่อพายุที่มีความเร็วลมเช่นเดียวกับพายุไต้ฝุ่น แต่เกิดในมหาสมุทรแอตแลนติก ทะเลแคริบเบียน อ่าวเม็กซิโก และภาคตะวันออกของมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ, ลมสลาตัน ก็เรียก. (อ. hurricane).

ผิดผู้ผิดคน

หมายถึงว. ไม่เหมือนคนทั่วไป.

พายุเฮอริเคน

หมายถึงน. พายุที่มีความเร็วลมเช่นเดียวกับพายุไต้ฝุ่น แต่เกิดในมหาสมุทรแอตแลนติก ทะเลแคริบเบียน อ่าวเม็กซิโก และภาคตะวันออกของมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ, ลมสลาตัน ก็เรียก.

เคน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. เคล็ด, ยอก, เช่น หลังเคน. (อะหม เคน ว่า เผอิญเกิดเหตุถึงฟกชํ้าดำเขียว).

โคน

หมายถึงน. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.

โคน

หมายถึงน. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Termitomyces วงศ์ Amanitaceae ขึ้นบริเวณจอมปลวก ดอกเห็ดรูปร่ม ยอดแหลม สีขาวนวลจนถึงนํ้าตาลดำ ด้านล่างมีครีบก้านยาวตั้งตรง โคนเรียวเล็กหยั่งลึกลงไปถึงรังปลวก กินได้ เช่น ชนิด T. fuliginosus Heim.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ