ผลการค้นหา

วิถีชีวิต

หมายถึงน. ทางดำเนินชีวิต เช่น วิถีชีวิตชาวบ้าน.

งบ

หมายถึง(ปาก) น. วงเงิน เช่น งบค่าก่อสร้างบ้าน.

หัวกระไดไม่แห้ง

หมายถึง(สำ) ว. มีแขกมาเยี่ยมเยือนอยู่เสมอ (มักใช้หมายถึงบ้านที่มีลูกสาวสวย หรือบ้านผู้มีอำนาจวาสนา).

เจ้าบ้าน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้เป็นหัวหน้าซึ่งครอบครองบ้านในฐานะเป็นเจ้าของ ผู้เช่า หรือในฐานะอื่น เช่น ผู้ดูแลบ้าน.

วิเศษณการก

หมายถึง[วิเสสะนะ-] (ไว) น. คำที่เรียงอยู่หลังบุรพบทที่ใช้เป็นบทเชื่อม เช่น รถของฉัน เขากินด้วยช้อนส้อม เขามาสู่บ้าน ถ้าละบุรพบทเสีย ก็อยู่ติดกับบทที่มันประกอบ เช่น รถฉัน เขากินช้อนส้อม เขามาบ้าน.

หมุบหมับ

หมายถึงว. อาการที่หยิบฉวยหรือกินโดยเร็ว เช่น แย่งกันกินหมุบหมับ, บางทีก็ใช้แยกกัน เช่นคว้าคนละหมุบคนละหมับ.

น้ำมนต์,น้ำมนตร์

หมายถึงน. นํ้าที่เสกเพื่ออาบ กิน หรือ ประพรมเป็นต้น ถือกันว่าเป็นมงคล.

รังนก

หมายถึงน. รังของนกอีแอ่นชนิดหนึ่ง เมื่อแช่นํ้ามีลักษณะคล้ายวุ้น กินได้.

ผิดสำแดง,ผิดสำแลง

หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.

พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

หมายถึง(สำ) ก. พอมีกินมีใช้, พอเลี้ยงตัวได้.

ภุกต,ภุกต-,ภุกต์

หมายถึง[พุกตะ-] ว. ซึ่งกินแล้ว, ซึ่งครองแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺต).

กินน้ำเห็นปลิง

หมายถึง(สำ) ก. รู้สึกตะขิดตะขวงใจเหมือนจะกินนํ้าเห็นปลิงอยู่ในนํ้าก็กินไม่ลง.