ค้นเจอ 757 รายการ

โดร

หมายถึง[โดน] (กลอน; ตัดมาจาก ข. พิโดร) ก. หอม, กลิ่นหอมที่ฟุ้งไป; โดยปริยายหมายถึงดอกไม้ เช่น กระทึงทอง ลำดวนโดร รสอ่อน พี่แม่. (กำสรวล).

วันเพ็ญ

หมายถึงน. วันกลางเดือนนับตามจันทรคติ คือวันที่พระจันทร์ขึ้นเต็มดวง.

มานะ

หมายถึงน. การวัด, การนับ, อัตราวัด. (ป., ส. มาน).

เยา

หมายถึงน. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ.

หิรัณยเกศ

หมายถึง[หิรันยะเกด] ว. มีผมสีทอง. (ส.).

ไพรำ

หมายถึงว. ที่แหลกเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ทองไพรำ.

เจ็ดชั่วโคตร

หมายถึงน. วงศ์สกุลที่สืบสายโลหิต ซึ่งนับตั้งแต่ตัวเองขึ้นไป ๓ ชั้น คือ ชั้นพ่อ ชั้นปู่ และชั้นทวด กับนับจากตัวเองลงมาอีก ๓ ชั้น คือ ชั้นลูก ชั้นหลาน และชั้นเหลน รวมเป็นเจ็ดชั่วโคตร ไม่นับผู้หญิงรวมด้วย.

สังขยา

หมายถึง[-ขะหฺยา] น. การนับ, การคำนวณ. (ป. สงฺขฺยา; ส. สํขฺยา).

หน้าขา

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.

คริสต์ศตวรรษ

หมายถึงน. รอบ ๑๐๐ ปี นับตั้งแต่วันสมภพของพระเยซู.

โมรา

หมายถึงน. หินลายชนิดหนึ่ง นับเข้าในพวกหินมีค่า.

โกฏิ

หมายถึง[โกด] น. ชื่อมาตรานับ เท่ากับ ๑๐ ล้าน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ