คำในภาษาไทยบัณฑิตคำบาลีปณฺฑิตคำสันสกฤตปณฺฑิตความหมายผู้รู้, ผู้ทรงความรู้, คนฉลาดบัณฑิต อ่านว่าอ่านว่า /บัน-ดิด/บัณฑิต หมายถึง?พจนานุกรมไทย บัณฑิต หมายถึง:[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สําเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกําเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ บัณฑิต คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันบรรพต บรรยาย บรรหาร บริกร บริบาล บริวาร บัญชี บัณเฑาะก์ บาป บิดา บุญฤทธิ์ บุตรแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้"ก่อนหน้าบัญชีถัดไปบัณฑุกัมพล