ตัวกรองผลการค้นหา
ถ้วยแก้ว
ภาษาจีน玻璃杯
แก้ว,ถ้วย
ภาษาญี่ปุ่นコップ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นコップ
ถ้วย,แก้ว
ภาษาจีน杯
ถ้วย
หมายถึงน. ภาชนะก้นลึก มีรูปต่าง ๆ สำหรับใส่น้ำหรือของบริโภคเป็นต้น เช่น ถ้วยนํ้าร้อน ถ้วยนํ้าพริก ถ้วยตะไล โดยมากเป็นเครื่องเคลือบดินเผา ที่ทำด้วยแก้วหรือสิ่งอื่น ๆ ก็มี; ลักษณนามเรียกถ้วยที่ไม่มีอะไรบรรจุว่า ใบ เช่น ถ้วยใบหนึ่ง ถ้วย ๒ ใบ, เรียกถ้วยที่มีสิ่งของบรรจุว่า ถ้วย เช่น แกงถ้วยหนึ่ง แกง ๒ ถ้วย; เรียกสิ่งที่เป็นเครื่องเคลือบดินเผา เช่น กระเบื้องถ้วย ช้อนถ้วย; เรียกสิ่งของหรือสัตว์ที่มีรูปอย่างถ้วย เช่น มะเขือถ้วย แมงดาถ้วย.
ถ้วยแก้วที่ใช้ในการทดลอง
ภาษาจีน烧杯
เต็มไปด้วย,หนึ่งแก้ว,หนึ่งชาม,หนึ่งถ้วย
ภาษาญี่ปุ่น一杯
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいっぱい
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ นํ้าตาลปีบ เป็นต้น ใส่ถ้วยนึ่ง.
ภาษาเกาหลี그릇, 사기잔
ภาษาจีน杯子
ภาษาจีน盅子