ผลการค้นหา

เผอิญ

หมายถึง[ผะเอิน] ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, บังเอิญ, หากให้เป็น, จำเพาะเป็น, ใช้ว่า เพอิญ หรือ พรรเอิญ ก็มี.

เผอิญอยู่ในที่นั้น

ภาษาญี่ปุ่น居合わせる

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいあわせる

เผอิญ

ภาษาจีน偶然

เผอิญ

ภาษาจีน凑巧

ผ่านไปผ่านมา,เผอิญผ่าน,เผอิญเจอ

ภาษาญี่ปุ่น行きずり

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゆきずり

ผ่านไปผ่านมา,เผอิญผ่าน,เผอิญเจอ

ภาษาญี่ปุ่น行き摺り

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゆきずり

เผอิญ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ผเอิญ, ผะเอิญ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

เผอิญ

ภาษาเกาหลี우연히 만나다, 마주치다

เผอิญ

อ่านว่าผะ-เอิน

ผ่านไปผ่านมา,เผอิญผ่าน,เผอิญเจอ

ภาษาญี่ปุ่นゆきずり

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゆきずり

by chance

แปลว่าเผอิญ

เผอิญ, บังเอิญ

ภาษาเกาหลี우연히