ตัวกรองผลการค้นหา
เงี้ยว
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของชนชาวไทยใหญ่ที่ใช้เรียกกันเป็นสามัญในประเทศไทยสมัยก่อน.
คำไวพจน์: งู - คำไวพจน์ของ งู พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
หมายถึงน. งู เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม. (โลกนิติ).
หมายถึงว. คด เช่น แล้วลวงล่องอเงี้ยว. (นิ. เพชร).
หมายถึงดู มังกร ๒.
crooked
แปลว่าเงี้ยว
a ethnic tribe in northern Thailand
snake
น้ำเงี้ยว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้หมูสับผัดกับเครื่องแกงมีหอม กระเทียม ตะไคร้ พริกแห้ง ถั่วเน่า เป็นต้น ต้มกับน้ำต้มกระดูกหมู ใส่ดอกงิ้ว มะเขือเทศ เลือดหมู น้ำแกงมีรสเค็ม เผ็ดน้อย กินกับขนมจีน.
นกเขาเปิดเข่า(เบื่อข้าว)นกกาเหว่าเปิดไข่ นกไซ่เปิดด้วง สิงอเงี้ยวตอดโกน
ความหมายเป็นลักษณะของคนที่มักเบื่ออะไรง่ายๆ ชอบเรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้าง พอไม่มีใครสนใจก็มักพาลกับตัวเอง
ไทยใหญ่
หมายถึงน. ชื่อรัฐหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศพม่าติดต่อกับทางภาคเหนือของประเทศไทย, ฉาน ก็เรียก, ชนชาติไทยสาขาหนึ่งอยู่ในรัฐฉาน เรียกกันว่า เงี้ยว, ไทยหลวง ก็ว่า.
วาม,วาม,วาม ๆ
หมายถึงว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า ตาทรายยิ่งนิลวาม พรายเพริศ ลิงว่าผลลูกหว้า โดดดิ้นโดยตาม. (โลกนิติ).