ผลการค้นหา

หน้าแห้ง

หมายถึงว. มีสีหน้าไม่แจ่มใสเพราะความทุกข์เช่นผิดหวัง.

แห้ง

หมายถึงว. ไม่มีนํ้า, หมดนํ้า, เช่น คลองแห้ง โอ่งแห้ง, ไม่เปียก เช่น ผ้าแห้ง, ที่ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง บะหมี่แห้ง, ไม่สด เช่น ใบไม้แห้ง; ที่อาจเก็บไว้บริโภคได้นาน เช่น ของแห้ง หอมแห้ง พริกแห้ง; ไม่แจ่มใส เช่น หน้าแห้ง ยิ้มแห้ง; ขาดความชุ่มชื้น เช่น ผิวแห้ง ปากแห้ง จมูกแห้ง; โดยปริยายหมายความว่า ฝืดเคือง, อดอยาก, ในคำว่า ไส้แห้ง กระเป๋าแห้ง.

แห้ง

ภาษาเกาหลี마르다, 건조하다

ลอกหน้า

หมายถึงก. กรรมวิธีในการเสริมสวยโดยเอาครีมชนิดหนึ่งทาหน้าให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้แห้ง พอครีมแห้งก็ลอกออกเป็นแผ่น โดยจะมีสิวเสี้ยนเป็นต้นติดมากับแผ่นครีมนั้น.

แห้ง

ภาษาญี่ปุ่น干

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นほし

แห้ง

ภาษาญี่ปุ่น乾く

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかわく

แห้ง

ภาษาญี่ปุ่น乾いている

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかわいている

แห้ง

ภาษาญี่ปุ่น干る

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひる

แห้ง

ภาษาญี่ปุ่น干る

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひる

แห้ง

ภาษาจีน唏

แห้ง

ภาษาญี่ปุ่น乾いた

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかわいた

แห้ง

ภาษาญี่ปุ่นドライ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นドライ