ผลการค้นหา

สาลิกา

หมายถึงน. ชื่อตะกรุดดอกเล็ก ๆ ชนิดหนึ่ง ใช้ในทางเมตตามหานิยม.

สาลิกา

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Acridotheres tristis ในวงศ์ Sturnidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับนกกิ้งโครง ลำตัวสีนํ้าตาลเข้ม หัวสีดำ ขอบตาและปากสีเหลือง มีแต้มขาวที่ปีก ปลายหางสีขาว กินแมลงและผลไม้ พบทั่วทุกภาคของประเทศไทย, เอี้ยง หรือ เอี้ยงสาริกา ก็เรียก. (ป.; ส. ศาริกา).

สาลิกา

คำบาลีสาลิกา

คำสันสกฤตศาริกา

สาลิกาเขมร

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

สาลิกาแก้ว

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

สาลิกาชมเดือน

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

นกสาลิกาดง

ภาษาจีน鹊

ศาริกา

หมายถึงน. นกจำพวกนกเอี้ยง. (ส.; ป. สาลิกา).

นกจำพวกนกขุนทอง กิ้งโครง สาลิกา

ภาษาญี่ปุ่น九官鳥

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきゅうかんちょう

ชกา

หมายถึง[ชะ-] (กลอน) น. นกสาลิกา. (กล่อมช้างของเก่า).

hill myna

แปลว่านกที่มีขนดำและสอนให้พูดเลียนแบบมนุษย์ได้ มีชื่อในภาษาละตินว่า Gracula religiosa, นกจำพวกนกสาลิกาและนกขุนทอง

ห่อน

หมายถึงว. เคย เช่น ไป่ห่อนเหลือคิดข้า คิดผิด แม่นา. (ลอ), ในคำประพันธ์บางคราวใช้แทน ไม่ เช่น สาลิกามาตามคู่ ชมกันอยู่สู่สมสมร แต่พี่นี้อาวรณ์ ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ. (เห่ชมนก).