ผลการค้นหา

วิร,วิร-,วิระ

หมายถึง[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

วิระ

อ่านว่าวิ-ระ

วิร-

อ่านว่าวิ-ระ

วิร

อ่านว่าวิ-ระ

วิรกร

แปลว่าผู้มีความกล้าหาญ

วิรดา

แปลว่าผู้งดเว้นจากความชั่ว

วิรธัช

แปลว่าผู้กล้าหาญที่โดดเด่น

วิรตี

แปลว่าการงดเว้น จากความชั่ว

วิรตา

แปลว่าผู้งดเว้นจากความชั่ว

วิรชา

แปลว่าเกิดเป็นผู้กล้า ผู้ปราศจากมลทิน

วิรยา

แปลว่าความเพียร

วิรกันต์

แปลว่าผู้กล้าและน่ารัก