ผลการค้นหา

ผู้ไม่ประมาท ย่อมไม่ตาย

ประมาท

หมายถึง[ปฺระหฺมาด] ก. ขาดความรอบคอบ, ขาดความระมัดระวังเพราะทะนงตัว, เช่น เวลาขับรถอย่าประมาท; ดูหมิ่น เช่น ประมาทฝีมือ. น. ความเลินเล่อ, การขาดความระมัดระวัง, เช่น ขับรถโดยประมาท; (กฎ) กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่. (ส. ปฺรมาท; ป. ปมาท).

คนมีปัญญาดีไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท มักตื่นในเมื่อผู้อื่นหลับ ย่อมละทิ้งผู้ประมาท (คนโง่) เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว ทิ้งม้าไม่มีกำลังไปฉะนั้น

บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท

abandonment

แปลว่าการละทิ้ง

defect from

แปลว่าละทิ้ง, ออกจาก

บัณฑิตย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท

ละทิ้ง

หมายถึงก. ละด้วยวิธีทิ้ง เช่น ละทิ้งหน้าที่.

ประมาท

ภาษาญี่ปุ่น軽視する

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけいしする

ประมาท

ภาษาเกาหลี경솔하다

ประมาท

ภาษาจีน疏忽

ประมาท

คำบาลีปมาท

คำสันสกฤตปฺรมาท