ตัวกรองผลการค้นหา
ให้ศีล
หมายถึงก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
สมศีล
แปลว่าผู้มีศีลเหมาะควร ผู้มีศีลสม่ำเสมอ
ผู้ถึงพร้อมด้วยศีล มีปัญญา มีใจมั่นคงดีแล้วปรารภความเพียร ตั้งตนไว้ในธรรม ในกาลทุกเมื่อ ย่อมข้ามโอฆะที่ข้ามได้ยาก
รับศีล
หมายถึงก. ถือศีล, สมาทานศีล.
ศีล
อ่านว่าสีน
หมายถึง[สีน] น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม); พิธีกรรมบางอย่างทางศาสนา เช่น ศีลจุ่ม ศีลมหาสนิท. (ส. ศีล ว่า ความประพฤติที่ดี; ป. สีล).
ภาษาจีน戒条
ภาษาจีน道德
religious precept
แปลว่าศีล
ทรงศีล
หมายถึงรับศีล