ผลการค้นหา

ตติย,ตติย-

หมายถึง[ตะติยะ-] ว. ที่ ๓, คำรบ ๓, มักใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น ตติยวาร. (ป.).

ตติย-

อ่านว่าตะ-ติ-ยะ

เจติย,เจติย-

หมายถึง[-ติยะ-] (แบบ) น. เจดีย์. (ป.).

เจติย-

อ่านว่าเจ-ติ-ยะ

ตฤตีย,ตฤตีย-,ตฤตียะ

หมายถึง[ตฺริตียะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).

ต.ต.

ย่อมาจากทิศตะวันตก

ต.

ย่อมาจากตำบล

ต

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.

ต.

ย่อมาจากทิศใต้

ต.

ย่อมาจากภาษาตะเลง หรือภาษามอญ

ต.

ย่อมาจากเมตริกตัน

พ.ต.ต.

ย่อมาจากพันตำรวจตรี