ผลการค้นหา

ทรหู

อ่านว่าทอ-ระ-หู

สะดุดหู

หมายถึงก. กระทบหูชวนให้อยากฟัง หรือรู้สึกเคลือบแคลงใจเป็นต้น เช่น ได้ยินเสียงเพลงเขมรไทรโยค รู้สึกสะดุดหูทำให้นึกถึงความหลัง ได้ยินเสียงคนพาลพูดแขวะ รู้สึกสะดุดหูทันที.

ร้อนหู

หมายถึงก. เดือดร้อนเพราะได้ยินได้ฟังเรื่องราวที่ทำให้ไม่สบายใจ.

ละบองราหู

หมายถึงน. ชื่อโรค ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเป็นโรคซางชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นเม็ดที่เด็กอ่อน, กระบองราหู ก็เรียก.

หู

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทำเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.

บ้องหู

หมายถึงน. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.

พหู

หมายถึงว. พหุ.

เพื่อนคู่หู

หมายถึงน. เพื่อนที่ถูกคอถูกใจกัน.

แก้วหู

หมายถึงน. เยื่อในหูสำหรับรับเสียง.

คู่หู

หมายถึงว. ที่พูดถูกใจกัน, ที่ถูกคอกัน. น. เพื่อนที่ถูกคอถูกใจกัน.

เงี่ยหู

หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ถนัด, ตั้งใจฟัง.

จอน,จอน,จอนหู

หมายถึงน. ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม.