ผลการค้นหา

สันดาน

หมายถึงน. อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด เช่น มีสันดานดี มีสันดานเลว, (ปาก) มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี เช่นสันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปถือเลย. (ป., ส. สนฺตาน ว่า สืบต่อ).

indicate one's trait

แปลว่าส่อสันดาน

second nature

แปลว่านิสัย, สันดาน

ตั้งแต่ต้น,ตั้งแต่แรก,โดยสันดาน,ตั้งแต่เกิด

ภาษาญี่ปุ่น元々

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもともと

อุปมาว่า สันดานเก่ากำเริบ

ภาษาจีน故态复萌

สันดาน นิสัยดั้งเดิม

ภาษาจีน禀性

สันดาน

ภาษาจีน）本性

สันดาน

ภาษาจีน本质

สืบสันดาน

ภาษาจีน继承本性

สันดาน

หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน.

เสียสันดาน

หมายถึง(ปาก) ก. เสียอุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด (ใช้เป็นคำตำหนิ) เช่น เด็กคนนี้เสียสันดาน ชอบลักขโมยของคนอื่น.

descendant

แปลว่าผู้สืบสันดาน