ผลการค้นหา

หลาน

หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.

อยู่บ้านอาศัยพ่อ แต่งงานอาศัยสามี เมื่อเฒ่าอาศัยลูกหลาน

ลูกหลาน

หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.

ลูกหลาน

ภาษาญี่ปุ่น末裔

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまつえい

ลูกหลาน

ภาษาเกาหลี자손, 후손

lineage

แปลว่าลูกหลาน

ลูกหลาน

ภาษาญี่ปุ่น子孫

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしそん

ลูกหลาน

ภาษาจีน后裔

ลูกหลาน

ภาษาจีน儿孙

ลูกหลาน

ภาษาจีน子孙

great-grandchild

แปลว่าเหลน, หลานของลูก

teem

แปลว่าให้กำเนิด (ลูกหลาน)