ตัวกรองผลการค้นหา
กระเบง
หมายถึง(กลอน) ก. เบ่ง เช่น ระด่าวตึงกระเบงแขน. (อนิรุทธ์); ตะเบ็ง, กระเบญ ก็ใช้.
bloom
แปลว่าเบ่งบาน
put on airs
แปลว่าทำเบ่ง
โอ้อวดเพื่อให้ผู้อื่นกลัวหรือเกรงใจ, เบ่ง, อวดมั่งอวดมี
ภาษาจีน诈唬
เบ่งกล้าม
ภาษาจีน绷紧肌肉使隆起
ทำเบ่ง
ภาษาจีน盛气凌人
เบ่งบาน
ภาษาจีน开花
ลมเบ่ง
หมายถึงก. อาการที่อยากเบ่งขณะที่มดลูกหดตัวและตำแหน่งของทารกอยู่ต่ำมากพร้อมที่จะคลอดออกมา.
ภาษาจีน旺盛
be cheerful
แปลว่าการออกดอก, การเบ่งบาน
อวดเบ่งโอหัง
ภาษาญี่ปุ่นのさばる
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นのさばる