ผลการค้นหา

คนรับใช้ใกล้ชิด(ของผู้สูงศักดิ์หรือเจ้าอาวาส)

ภาษาญี่ปุ่น侍者

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじしゃ

พระลามะที่ควบคุมศีลห้ามเจ้าอาวาสของอารามพระลามะ

ภาษาจีน堪布

punish the monk who breaks the religious discipline

แปลว่าปรับอาบัติ

สังฆาธิการ

หมายถึงน. พระภิกษุผู้ดำรงตำแหน่งปกครองคณะสงฆ์นับตั้งแต่ตำแหน่งเจ้าคณะภาคลงมาจนถึงตำแหน่งผู้ช่วยเจ้าอาวาส เรียกว่า พระสังฆาธิการ.

คณาธิการ

หมายถึงน. ผู้มีอำนาจในคณะ, ผู้ปกครองคณะ, เรียกภิกษุผู้ทำหน้าที่ในด้านการปกครองคณะสงฆ์ตั้งแต่ผู้ช่วยเจ้าอาวาสขึ้นไปว่า พระคณาธิการ. (ป., ส. คณ + อธิการ).

ไวยาวัจกร

หมายถึง[-วัดจะกอน] น. คฤหัสถ์ผู้ได้รับแต่งตั้งให้มีหน้าที่เบิกจ่ายนิตยภัตและมีอำนาจหน้าที่ดูแลรักษาจัดการทรัพย์สินของวัดตามที่เจ้าอาวาสมอบหมายเป็นหนังสือ. (ป. เวยฺยาวจฺจกร).

declaration

แปลว่ากรรมวาจา

(madam) of royal mandate

แปลว่าตราตั้ง

อธิการ

หมายถึง[อะทิกาน] น. เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่นว่า พระอธิการ, เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบล ซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่นว่า เจ้าอธิการ; ตำแหน่งสูงสุดของผู้บริหารในวิทยาลัย. (ป., ส.).

วัดที่สืบทอดคำสอนของเจ้าลัทธิ (ในสมัยเฮอัน),วัดที่มีเชื้อพระวงศ์บวชอยู่ (ในอดีต),เจ้าอาวาสวัด 本願寺（ほんがんじ）

ภาษาญี่ปุ่น門跡

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもんぜき

เสียมือเสียตีน,เสียมือเสียเท้า

หมายถึงก. สูญเสียมือและตีนไป, สูญเสียมือและเท้าไป, โดยปริยายหมายถึงเสียบุคคลที่รับใช้ใกล้ชิดหรือไว้วางใจไป เช่น เด็กคนนี้รับใช้ใกล้ชิดจนรู้ใจท่านสมภารมานาน ตายไปก็เท่ากับท่านเสียมือเสียตีนไป.

lose

แปลว่าชวด