ผลการค้นหา

หัวเทียน

หมายถึงน. เดือยหัวเสาสำหรับรับขื่อ; กลอุปกรณ์ของเครื่องยนต์ซึ่งทำหน้าที่ให้ประกายไฟฟ้าในการจุดระเบิด เพื่อให้เกิดการเผาไหม้ไอเชื้อเพลิง ผสมอากาศภายในกระบอกสูบ.

หัวเทียน

ภาษาญี่ปุ่น点火プラグ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นてんかプラグ

spark plug

แปลว่าหัวเทียน

หัวเทียน

ภาษาจีน火花塞

plug

แปลว่าหัวเทียน, หัวเทียนเครื่องยนต์

หัวเทียน

Plug

แปลว่าเต้าเสียบ, ปลั๊ก [ไฟฟ้าสื่อสาร, อิเล็กทรอนิกส์]; จุก [อุตสาหกรรมเหล็ก]; เต้าเสียบ [ไฟฟ้ากำลัง, คอมพิวเตอร์, เทคโนโลยีสารสนเทศ]; ตัวอุด [สิ่งแวดล้อมน้ำ]; หัวเทียน [ยานยนต์]; แผ่นปะซ่อมเหลี่ยม [ป่าไม้]; ปลั๊กเสียบสายไฟ [ช่างก่อสร้าง]; อุด [โยธา]

sparking plug

แปลว่าหัวเทียน เป็นเครื่องที่เก่เกิดประกายไฟให้จุดน้ำมันเชื้อเพลิง

ปลั๊กไฟ,หัวอุดเกลียวนอก (ประปา),หัวเทียน

ภาษาญี่ปุ่นプラグ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นプラグ

fouled plug

แปลว่าหัวเทียนเครื่องยนต์ที่เสื่อมคุณภาพแล้ว

earth electrode

แปลว่าเขี้ยวดินของหัวเทียนเครื่องยนต์

seperable plug

แปลว่า(รถยนต์) หัวเทียนถอดได้ คือ หัวเทียนที่ใช้ในรถยนต์ ซึ่งถอดออกมาทำความสะอาด หรือเปลี่ยนแปลงใด ๆ ได้