ผลการค้นหา

หน้ายุ่ง

หมายถึงว. มีสีหน้าว่ามีความยุ่งยากลำบากใจเพราะมีงานมากเสียจนไม่รู้จะทำอะไรก่อนอะไรหลังเป็นต้น.

ยุ่ง

ภาษาญี่ปุ่น忙しい

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいそがしい

ยุ่ง

ภาษาเกาหลี바쁘다

ยุ่งมาก

ภาษาญี่ปุ่น猫の手も借りたい

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นねこのてもかりたい

ยุ่ง

ภาษาจีน干预

ยุ่ง

ภาษาเกาหลี바쁘다

ยุ่ง

ภาษาเกาหลี분주하다

ยุ่งอยู่กับ

ภาษาจีน忙于

ยุ่ง

หมายถึงว. อาการของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยสับสนพัวพันกันถึงกับต้องสางจึงจะเป็นระเบียบเรียบร้อยได้ เช่น ผมยุ่ง ไหมพันกันยุ่ง, ไม่เรียบร้อย เช่น เขียนหนังสือยุ่งอ่านไม่ออก ข้าวของปนกันยุ่ง, อาการที่ทำให้สับสน เช่น ทำเรื่องยุ่ง, เรียกผู้ที่ชอบทำให้สับสนวุ่นวายว่า ตัวยุ่ง. ก. เข้ามาเกี่ยวข้องพัวพันโดยไม่จำเป็น เช่น อย่าไปยุ่งเรื่องของเขา อย่าไปยุ่งกับเขา, มีธุระพัวพันมาก เช่น กำลังยุ่งอย่ามากวนใจ, วุ่นวายไม่เป็นปรกติ เช่น ยุ่งกันไปทั้งบ้าน.

ยุ่ง

ตรงข้ามกับเรียบ

ยุ่ง

ภาษาจีน杂乱

งานยุ่ง,ยุ่งมาก

ภาษาญี่ปุ่น多端

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたたん