ตัวกรองผลการค้นหา
สง่า
หมายถึง[สะหฺง่า] ว. มีลักษณะผึ่งผายเป็นที่น่ายำเกรงหรือน่านิยมยกย่อง เช่น ผู้นำจะต้องมีบุคลิกลักษณะสง่า, เป็นที่น่าเกรงขาม เช่น เสือโคร่งมีท่าทางสง่า.
อ่านว่าสะ-หฺง่า
inelegance
แปลว่าความไม่งดงาม, ความไม่ละเอียดประณีต, ความไม่สง่างาม
graceful
แปลว่านุ่มนวล, นิ่มนวล, อ่อนช้อย, สง่างาม
grandiose
แปลว่ายิ่งใหญ่, หรูหรา, สง่างาม
magnific
แปลว่าสง่างาม, งดงาม, เลิศหรู
ณัชภูมิ
แปลว่าก่อเกิดความรู้อย่างสง่างาม
ดนุชภูมิ
แปลว่าลูกชายผู้สง่างาม
ทรงภูมิ
แปลว่าผู้มีความสง่างาม
มณีสิริ
แปลว่าการรวมกันของแก้วให้มีความสง่างาม
เฉิด
หมายถึงว. งามเด่น, สง่าผ่าเผย.
grandiosely