ตัวกรองผลการค้นหา
วิชชุมนต์
แปลว่ามนตร์อันศักดิ์สิทธิ์ของสายฟ้า
มนต์,มนตร์
หมายถึงน. คำศักดิ์สิทธิ์, คำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. (ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).
มนต์, มนตร์
คำบาลีมนฺต
คำสันสกฤตมนฺตฺร
สวดมนต์
ภาษาจีน念佛
ภาษาจีน念经
ประมนัส
แปลว่ามีความปราโมทย์
enchant
แปลว่าร่ายมนต์ใส่, เป่ามนต์ใส่
chapel
แปลว่าหอสวดมนต์
conjurer
แปลว่าผู้ที่ร่ายมนต์
orison
แปลว่าผู้สวดมนต์
จิตติมนต์
แปลว่าจิตอันศักดิ์สิทธิ์
matins
แปลว่าการสวดมนต์ตอนเช้า