คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้

คำในภาษาไทย

มนต์, มนตร์

คำบาลีมนฺต

คำสันสกฤตมนฺตฺร

ความหมายบทสำหรับสวด

พจนานุกรมไทย มนต์, มนตร์ หมายถึง:

  1. น. คําศักดิ์สิทธิ์, คําสําหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. (ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).

 ภาพประกอบ

  • มนต์, มนตร์ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต มนต์, มนตร์ คำในภาษาไทย มนต์, มนตร์ คำบาลี มนฺต คำสันสกฤต มนฺตฺร ความหมาย บทสำหรับสวด

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

มนุษย์ มรรคนายก มหินทร์ มัคคุเทศก์ มัจจุ, มฤตยู มัชช, ประมาท, มาทน์ มาตุรงค์ มิติ มุข มเหสี มโนรถ โอม

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "มนต์, มนตร์"

 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"