ตัวกรองผลการค้นหา
พระผู้เป็นเจ้า
หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่ เช่น พระอิศวร; พระภิกษุที่นับถือ.
monk
แปลว่าพระสงฆ์, ภิกษุ, สงฆ์, ผู้ออกบวช, พระผู้ถือศีล
พระราชาคณะ
หมายถึง(กฎ) น. พระภิกษุที่ได้รับแต่งตั้งและสถาปนาให้มีสมณศักดิ์ตั้งแต่ชั้นสามัญจนถึงชั้นสมเด็จพระราชาคณะ.
Buddhist monk
แปลว่าภิกษุสงฆ์
พระและแม่ชี ภิกษุและภิกษุณี
ภาษาจีน僧尼
อุปสมบทกรรม
หมายถึงการบวชเป็นภิกษุ.
ภิกษุสงฆ์
ภาษาจีน比丘僧
ภิกษุ ภิกขุ
ภาษาจีน比丘
ปรับอาบัติ
หมายถึงก. เอาโทษเป็นผิดตามพระวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ).
สมี
หมายถึง[สะหฺมี] น. คำเรียกพระภิกษุผู้ต้องอธิกรณ์ขั้นปาราชิก; (โบ) คำใช้เรียกพระภิกษุ.
ปัจจัยที่ถวายแด่พระภิกษุสงฆ์
ภาษาญี่ปุ่นお布施
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおふせ
สังฆเถระ
หมายถึงน. ภิกษุผู้เป็นใหญ่ในพระสงฆ์หมู่หนึ่ง ๆ, ภิกษุผู้เป็นประธานในที่ประชุมสงฆ์. (ป.).