ผลการค้นหา

ปลิง

หมายถึงน. ชื่องูนํ้าชนิด Enhydris plumbea ในวงศ์ Colubridae ตัวยาวประมาณ ๔๐ เซนติเมตร สีเขียวอมเทา ท้องขาว สามารถดีดตัวไปได้ในระยะสั้น ๆ แทนการเลื้อย มีพิษอ่อนมาก.

ปลิง

หมายถึงน. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปากปลิง ก็เรียก.

ปลิง

ภาษาจีน水蛭

ปลิง

อ่านว่าปฺลิง

ปลิง

ภาษาจีน水螅

ปลิง

ภาษาญี่ปุ่น蛭

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひる

ปลิง

ภาษาจีน马鳖

ชัลลุกะ, ชัลลุกา

หมายถึงปลิง

ปลิง

หมายถึง[ปฺลิง] น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในวงศ์ Hirudinidae ตัวยืดหดได้คล้ายทาก เกาะคนหรือสัตว์เลือดอุ่นเพื่อดูดกินเลือด อาศัยอยู่ในน้ำจืด มีหลายชนิด เช่น ชนิด Hirudo medicinalis, Hirudinaria manillensis; เหล็กที่ทำเป็นหมุดแหลมโค้งสำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, เขี้ยวตะขาบ ตะปลิง หรือ ตัวปลิง ก็เรียก.

ปลิง

ภาษาจีน蚂蟥

ปลิง

ภาษาจีน蛭

ปลิง

ภาษาจีน蟥