ค้นเจอ 39 รายการ

บุ้ง(ผัก)

ภาษาจีน空心菜

ตัวบุ้ง

ภาษาญี่ปุ่น毛虫

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけむし

n

บุ้งกี๋

ภาษาจีน畚箕

เข่งปุ๋ย, บุ้งกี๋

ภาษาจีน粪筐

บุ้งกี๋,ที่โกยข้าวหรือเมล็ดพันธุ์

ภาษาจีน畚斗

กราง

หมายถึง[กฺราง] ก. ถูไปถูมาด้วยบุ้ง ตะไบ หรือหนังกระเบน.

shagreen

แปลว่าหนังกระเบนเม็ดๆ ที่ใช้แทนตะไบหรือบุ้ง

shgreen

แปลว่าหนังกระเบนเป็นมัดหยาบๆ ใช้ขัดถูอย่งตะไบหรือบุ้ง

dragline

แปลว่ารถขุด : เครื่องจักรกลใช้สำหรับขุดดิน แบบใช้บุ้งกี๋และลวดสลิง

ปุ้งกี๋

หมายถึงน. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, บุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.).

ไต่

หมายถึงคลานไป วิ่งไป เช่น บุ้งคลานไปเรียก แมงบ้งไต่ กระถิกวิ่งไปตามกิ่งไม้เรียก กะเล็นไต่ไม้ เดินตามทางเรียก ไต่ทาง.

บั้ง

หมายถึงก. เชือดหรือฟันให้เป็นแผลตามขวาง เช่น บั้งปลา. น. รอยเชือดเป็นแผลตามขวาง เช่น กรีดยางเป็นบั้ง ๆ; เครื่องมือสำหรับถูไม้ คล้ายบุ้ง แต่มีฟันเป็นแถว ๆ, สิ่งที่เป็นแถบ ๆ อย่างเครื่องหมายยศทหารหรือตำรวจชั้นประทวนเป็นต้น; กระบอกไม้ไผ่.