ค้นเจอ 22 รายการ

บุ้ง

หมายถึงน. ชื่อหนอนผีเสื้อหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น วงศ์ Arctiidae, Lymantriidae, Lasiocampidae มีขนปกคลุมเต็มลำตัว เมื่อถูกเข้าจะปล่อยนํ้าพิษทำให้เกิดอาการแสบร้อนและคัน เมื่อเจริญวัยจะเปลี่ยนเป็นดักแด้และฟักออกมาเป็นผีเสื้อกลางคืน, ร่าน ก็เรียก.

shagreen

แปลว่าหนังกระเบนเม็ดๆ ที่ใช้แทนตะไบหรือบุ้ง

rasp

แปลว่าตะไบหยาบ บุ้ง

shgreen

แปลว่าหนังกระเบนเป็นมัดหยาบๆ ใช้ขัดถูอย่งตะไบหรือบุ้ง

ตัวบุ้ง

ภาษาญี่ปุ่น毛虫

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけむし

n

ผักบุ้ง

ภาษาญี่ปุ่น空心菜

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくうしんさい

n

ดอกผักทอดยอด

หมายถึงดอกผักบุ้ง

บุ้ง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Ipomoea aquatica Forssk. ในวงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามพื้นดินหรือบนผิวนํ้า ดอกสีขาวหรือม่วงอ่อน ลำต้นกลวง ยอดกินได้ เรียก ผักบุ้ง, พันธุ์ดอกขาวเรียก ผักบุ้งจีน, ราชาศัพท์เรียก ผักทอดยอด.

ผักทอดยอด

หมายถึงผักบุ้ง

ลูกผักบุ้ง

หมายถึงน. ลูกตุ้มที่ห้อยสายสร้อยข้อมือ มีลักษณะคล้ายลูกของผักบุ้ง.

ผักบุ้ง

หมายถึงดู บุ้ง ๒.

เต่ากินผักบุ้ง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.