ตัวกรองผลการค้นหา
บัณฑิต
แปลว่าผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
บัณฑิต ตรงกับคำไหนในภาษาบาลีและสันสกฤต
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
ให้ศีล
หมายถึงก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
สมศีล
แปลว่าผู้มีศีลเหมาะควร ผู้มีศีลสม่ำเสมอ
หมายถึง[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).
บัณฑิตผู้สมบูรณ์ด้วยศีล ย่อมรุ่งเรืองเหมือนไฟที่ส่องทางสว่าง
คำบาลีปณฺฑิต
คำสันสกฤตปณฺฑิต
รับศีล
หมายถึงก. ถือศีล, สมาทานศีล.
ศีล
อ่านว่าสีน
หมายถึง[สีน] น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม); พิธีกรรมบางอย่างทางศาสนา เช่น ศีลจุ่ม ศีลมหาสนิท. (ส. ศีล ว่า ความประพฤติที่ดี; ป. สีล).
ภาษาจีน戒条
ภาษาจีน道德