ผลการค้นหา

ทิพ,ทิพ-

หมายถึง[ทิบ, ทิบพะ-] น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก; วัน. (ป., ส. ทิว). ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. (ป. ทิพฺพ; ส. ทิวฺย).

ทิพ

อ่านว่าทิบ

ทิพ-

อ่านว่าทิบ-พะ

ทิพ

day

แปลว่าทิพ

heaven

แปลว่าทิพ

ทิพย,ทิพย-,ทิพย์

หมายถึง[ทิบพะยะ-, ทิบ] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).

ทิพจักขุ

หมายถึง[ทิบพะจักขุ] น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. (ป. ทิพฺพจกฺขุ; ส. ทิพฺยจกฺษุ).

ทิพนนท์

แปลว่ายิ่งดีในสิ่งวิเศษ

วันทิพย์

แปลว่าวันของเทวดา, นางฟ้า

จุฑาทิพ

แปลว่าผู้วิเศษสุดยอด จุกที่งดงามมาก

ทิพจักขุ

อ่านว่าทิบ-พะ-จัก-ขุ