ทิพ,ทิพ-
หมายถึง[ทิบ, ทิบพะ-] น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก; วัน. (ป., ส. ทิว). ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. (ป. ทิพฺพ; ส. ทิวฺย).
ภาพประกอบ ทิพ,ทิพ-
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
จระลิ่ง,จระลึง ฉิน ทองทศ ทิพจักขุ ทิพย,ทิพย-,ทิพย์ ท่องเที่ยว ท้องถิ่น ท้องแขน ท้องแข็ง วิชชา อภิญญา อภิญญาณ