ผลการค้นหา

ไม่เก่ง,ไม่ถนัด

ภาษาญี่ปุ่น不得意

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふとくい

ไม่เก่ง,อ่อน

ภาษาญี่ปุ่น不得手

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふえて

พูดเก่ง

ภาษาจีน能说会道

ตน

หมายถึงน. ตัว (ตัวคน) เช่น ตนเป็นที่พึ่งของตน; ลักษณนามใช้เรียกเทวดา ยักษ์ หรือพวกกายสิทธิ์ เป็นต้น เช่น ยักษ์ตนหนึ่ง เทวดา ๒ ตน.

ด้วยตนเอง

ภาษาญี่ปุ่น私自身

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นわたくしじしん

ตนเอง

ภาษาจีน自己

นิยา

แปลว่าเป็นของตน พึ่งตน

ตนเป็นที่พึ่งของตน

เพชรตัดเพชร

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.

การเดินเก่ง,คนเดินเก่ง

ภาษาญี่ปุ่น健脚

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけんきゃく

autonomous

แปลว่าซึ่งอยู่ได้ด้วยตนเอง, ซึ่งพึ่งตนเองได้

do something in person

แปลว่าทำด้วยตนเอง, ไปด้วยตนเอง