ค้นหา "ฆ้องปากแตก" ใน คำศัพท์/สำนวนทั้งหมด -

หมายถึงก. แยกออกจากส่วนรวม เช่น แก้วแตก ชามแตก, ทำให้แยกออกจากส่วนรวม เช่น แตกสามัคคี แตกหมู่คณะ; คุมหรือควบคุมไว้ไม่อยู่ เช่น แตกฝูง ไฟธาตุแตก ใจแตก ตบะแตก; ปะทุ เช่น ถ่านแตก; ผลิ เช่น แตกกิ่งก้าน แตกใบอ่อน แตกหน่อ; ไหลออกมาเอง เช่น เหงื่อแตก เยี่ยวแตก ขี้แตก; มีรอยแยก, แยกออกเป็นรอย, เช่น กำแพงแตก หน้าขนมแตก; เรียกผู้อ่านหนังสือออกคล่องว่า อ่านหนังสือแตก, เรียกเสียงห้าวเมื่อเริ่มเป็นหนุ่มว่า เสียงแตก, เรียกอาการที่พูดจนแสบคอหรือตะโกนดังจนสุดเสียงว่า พูดจนคอแตก ตะโกนจนคอแตก.

พจนานุกรมไทย

แตก

ภาษาญี่ปุ่น破裂する

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはれつする

v

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

ต่างกัน, แตกต่าง

ภาษาเกาหลี다르다

คำศัพท์ไทย – เกาหลี

แตก

ภาษาเกาหลี깨지다

คำศัพท์ไทย – เกาหลี