ผลการค้นหา

ภาษาคำโดด

หมายถึงน. ภาษาแบบที่ใช้คำที่มีลักษณะโดด ๆ คือ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปไปตามหน้าที่หรือตามความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์เกี่ยวเนื่องกับคำอื่น คำในภาษาคำโดดมักจะมีพยางค์เดียวเป็นส่วนมาก แต่ก็มีคำสองพยางค์และหลายพยางค์ด้วย เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน ภาษาเวียดนาม. (อ. isolating language).

terminology

แปลว่าศัพท์เฉพาะ

ศัพท,ศัพท-,ศัพท์

หมายถึง[สับทะ-, สับ] น. เสียง เช่น โทรศัพท์, คำ เช่น ศัพท์บัญญัติ; คำยากที่ต้องแปล, ศัพท์แสง ก็ว่า; เรื่อง เช่น ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด. (ส. ศพฺท; ป. สทฺท ว่า เสียง, คำ).

collocate

แปลว่าเกิดร่วมกันเสมอ (คำในภาษา)

ภาษารวม, ภาษาครอบคลุมรวม, ภาษาที่ความสัมพันธ์ทางด้านไวยากรณ์ของคำศัพท์ต่อคำศัพท์ ส่วนใหญ่จะอาศัยการเปลี่ยนแปลงของรูปหรือสภาพของตัวคำศัพท์เองมาแสดง, ดังเช่นภาษารัสเซียการเปลี่ยนแปลงของรูปหรือสภาพของคำศัพท์บางครั้งก็เรียกว่าหักย้อนกลับ

ภาษาจีน综合语

คำนำหน้านามในภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน (เช่น a หรือ the ในภาษาอังกฤษ)

ภาษาญี่ปุ่น冠詞

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかんし

Anglo-

แปลว่าอังกฤษ

สารัตถศึกษา

หมายถึงน. การศึกษาวิชาที่เป็นพื้นฐาน เช่น วิชาภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ประวัติศาสตร์.

ติดศัพท์

หมายถึงก. พูดใช้ศัพท์ยากหลาย ๆ คำ, พูดใช้ศัพท์คำใดคำหนึ่งบ่อย ๆ; แปลศัพท์ไม่ออก.

หน่วยของความสว่าง ภาษาอังกฤษคือ candela

ภาษาจีน坎德拉

schwa

แปลว่าเสียงสระที่ไม่เน้นเสียงในภาษาอังกฤษ, สระปานกลาง

burr

แปลว่าการลงเสียงหนักบนเสียง r ในภาษาอังกฤษ