ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชระมัว, มัว,มัว ๆ
ขมุกขมัว
หมายถึง[ขะหฺมุกขะหฺมัว] ว. มืด ๆ มัว ๆ, โพล้เพล้, จวนคํ่า, จวนมืด, โดยปริยายใช้หมายถึงสีมัว ๆ, ไม่ผ่องใส, เช่น ครั้นจะทำขมุกขมัวมอมแมม ชายเห็นจะเยื้อนแย้มบริภาษให้บาดจิต. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
ภาษาจีน灰暗
ภาษาจีน灰蒙蒙
อ่านว่าขะ-หฺมุก-ขะ-หฺมัว
obscurity
แปลว่าความขมุกขมัว
ชระมัว
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).
มัว,มัว ๆ
หมายถึงว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว ๆ, หม่น เช่น สีมัว ๆ, ขุ่น, ไม่ผ่อง, เช่น ใจมัว; อาการที่ทำติดพันอยู่ ไม่ละไปได้ เช่น มัวพูด มัวคิด, มัวแต่ ก็ว่า.
มืดครึ้ม ขมุกขมัว สลัว
ภาษาจีน昏沉
สลัว ขมุกขมัว
ภาษาจีน昏黄
อืมครึม,ขมุกขมัว,ซึมเซา,ไม่สดใส
ภาษาญี่ปุ่น陰気
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいんき
(สี)ซีดจาง,(ท้องฟ้า)ขมุกขมัว,มืดสลัว
ภาษาญี่ปุ่น蒼然
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นそうぜん
ขมุกขมัว สลัวมืดครึ้ม
ภาษาจีน昏暗