ผลการค้นหา

ขนบธรรมเนียมและความเชื่อถือของชาวบ้านที่สืบทอดกันมา

ภาษาญี่ปุ่น民俗

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみんぞく

ข้านอกเจ้าบ่าวนอกนาย

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่กระทำหรือประพฤตินอกเหนือคำสั่งหรือแบบอย่างขนบธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติกันมา.

mannerist

แปลว่าผู้มีมารยาท (ดีหรือเลว), ผู้ยึดถือขนบธรรมเนียมเฉพาะ, วิธีปฎิบัติ, ระเบียบแบบแผน

ปัญญาชน,ผู้ที่มีความรู้เรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี

ภาษาญี่ปุ่น有識

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゆうしき

ปุโรหิต

หมายถึงน. พราหมณ์ที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์ในทางนิติ คือ ขนบธรรมเนียมจารีตประเพณี. (ป., ส.).

Hebraic

แปลว่าด้านภาษา หรือขนบธรรมเนียมของชาวฮิบรู (ปัจจุบันคือประเทศอิสราเอลและปาเลสไตน์)

ปัญญาชน,ผู้ที่มีความรู้เรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี

ภาษาญี่ปุ่น有識者

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゆうしきしゃ

Hebraically

แปลว่าที่เกี่ยวข้องกับภาษา หรือขนบธรรมเนียมของชาวฮิบรู (ปัจจุบันคือประเทศอิสราเอลและปาเลสไตน์)

ความกตัญญูกตเวทีที่บุตรมีต่อบิดามารดาคือ บุตรไม่พึงกระทำการฝ่าฝืนขนบธรรมเนียมประเพณี

แหกคอก

หมายถึงก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา (มักใช้ในเชิงตำหนิ).

หูป่าตาเถื่อน

หมายถึงว. รู้ไม่ทันเหตุการณ์เพราะอยู่ห่างไกลหรือไม่สนใจเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้ขนบธรรมเนียมว่าควรปฏิบัติอย่างไรเพราะไม่ได้รับการอบรม เช่นคนสามัญเดินบนลาดพระบาท.

อารยธรรม

หมายถึงน. ความสงบสุขของสังคมที่ตั้งอยู่บนรากฐานแห่งศีลธรรมและกฎหมาย; ความเจริญเนื่องด้วยองค์การของสังคม เช่น การเมือง กฎหมาย เศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุตสาหกรรม, ความเจริญด้วยขนบธรรมเนียมอันดี.