ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระษาปณ์, กหาปณะ, กรสาปน,กรสาปน์
กษาปณ์
ภาษาจีน硬币
หมายถึง[กะสาบ] (แบบ) น. กระษาปณ์, เงินตราที่ทำด้วยโลหะ, ตำลึง (= ๒๐ มาสก) เช่น ได้ถึงร้อยกษาปณ์. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
อ่านว่ากะ-สาบ
ภาษาจีน古代货币单位
แปลว่าเงินตรา
กระษาปณ์
หมายถึง[-สาบ] น. เงินตราที่ทำด้วยโลหะ เช่น เหรียญกระษาปณ์ โรงกระษาปณ์, กษาปณ์ ก็ใช้. (ส. การฺษาปณ; ป. กหาปณ).
เหรียญกษาปณ์
ภาษาจีน铸币
โรงกษาปณ์
ภาษาจีน造币厂
ภาษาญี่ปุ่น造幣局
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぞうへいきょく
วิชากษาปณ์
ภาษาญี่ปุ่น古銭学
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこせんがく