ตัวกรองผลการค้นหา
กระป๋อง, กระปุก
ภาษาจีน罐子
อาหารเครื่องกระป๋อง, กระปุก, กระป๋อง
ภาษาจีน罐头
ที่เปิดกระป๋อง
ภาษาจีน火罐儿
กระปุก
หมายถึงน. ภาชนะเครื่องปั้นดินเผาหรือแก้วเป็นต้น รูปป้อม ๆ เตี้ย ๆ ขนาดเล็ก โดยมากปากแคบ ก้นสอบ, ลักษณนามเรียกทะลายของผลระกำหรือผลจาก เช่น ผลระกำกระปุกหนึ่ง ผลจาก ๒ กระปุก.
ภาษาจีน小罐
กระป๋อง
ภาษาญี่ปุ่น缶
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかん
หมายถึงน. ภาชนะทำด้วยเหล็กวิลาดหรือสังกะสีเป็นต้น มักมีรูปเป็นทรงกระบอก สำหรับบรรจุของต่าง ๆ, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก.
ภาษาญี่ปุ่น缶切り
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかんきり
ภาษาเกาหลี통조림
ภาษาเกาหลี통조림, 캔
can
แปลว่ากระป๋อง