ผลการค้นหา

ลมเฉื่อย

หมายถึงน. ลมที่พัดเรื่อย ๆ, ลมที่พัดช้า ๆ.

ความเฉื่อย

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. สมบัติของเทหวัตถุที่จะคงสภาพนิ่งอยู่อย่างเดิมตลอดไปหรือคงสภาพเคลื่อนที่อย่างสมํ่าเสมอในแนวเส้นตรงตลอดไป. (อ. inertia).

passive

แปลว่าเฉื่อย

inert gas

แปลว่าแก๊สเฉื่อย

inertia

แปลว่าความเฉื่อย, แรงเฉื่อย

ธาตุที่มีลักษณะเฉื่อย

ภาษาจีน惰性元素

เฉื่อย

ภาษาจีน; ( 化学

เรื่อยเฉื่อย

ภาษาจีน冷漠

เรื่อยเฉื่อย

ภาษาจีน迟缓

เย็นเฉื่อย

หมายถึงว. เย็นเพราะลมพัดมาเรื่อย ๆ เช่น ตรงนี้ลมพัดเย็นเฉื่อย; มีอารมณ์เรื่อย ๆ ช้า ๆ เช่น เขาเป็นคนอารมณ์เย็นเฉื่อย.

impetuosity

แปลว่าความเร็ว, แรงกระตุ้น, แรงเฉื่อย

impetus

แปลว่ากำลังเร็ว, ความเร็ว, แรงเฉื่อย