ผลการค้นหา

ยุค

หมายถึงน. คู่, ทั้งสอง. (ป., ส.).

ยุคนธร

หมายถึง[-คนทอน] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๑ ซึ่งเป็นชั้นในที่สุดในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ, ใช้ ยุคันธร หรือ ยุคุนธร ก็มี. (ป., ส.). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

ยุคุนธร

หมายถึงน. ยุคนธร. (ดู ยุคนธร).

ล้ำยุค,ล้ำสมัย

หมายถึงว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.

short wave radio

แปลว่าวิทยุคลื่นสั้น

vicotorian

แปลว่ารัชสมัยหนึ่งของอังกฤษ เรียกสมัยวิคตอเรีย ตั้งแต่กลาง-ปลายศตวรรษที่ 19 ใช้เป็นชื่อเรียกยุคของเครื่องเรือนและสถาปัตยกรรมของอังกฤษ

proterozoic

แปลว่าธรณีวิทยายุคโบราณ

stone age

แปลว่ายุคหิน (สมัยที่มนุษย์ใช้หินเป็นเครื่องมือ)

กลียุค

หมายถึง[กะลี-] น. ชื่อยุคที่ ๔ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง ๑ ใน ๔ ส่วน เมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค และอายุของมนุษย์ก็สั้นลงโดยไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน. (ป., ส. กลิยุค). (ดู จตุรยุค).

ไตรดายุค

หมายถึง[ไตฺร-] น. ชื่อยุค ที่ ๒ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะและอายุของมนุษย์ลดลงเหลือ ๓ ใน ๔ ส่วนเมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค. (ส. เตฺรตายุค; ป. เตตายุค). (ดู จตุรยุค).

ทรยุค

คำบาลีทุร+ยุค

คำสันสกฤตทุสฺ+ยุค

ultramodern

แปลว่าล้ำยุค