ผลการค้นหา

บาดแผล

หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.

บาดแผล

ภาษาญี่ปุ่น痛手

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいたで

บาดแผล

ภาษาจีน创口

ยาจีนใช้ห้ามเลือดที่บาดแผล

ภาษาจีน白药

woundwort

แปลว่าพืชตระกูลมินต์ใช้สำหรับรักษาบาดแผล

staunch

แปลว่าห้ามเลือด, ห้ามเลือดจากบาดแผล

traumatic

แปลว่าที่ใช้กับบาดแผล

vulnerary

แปลว่ายารักษาบาดแผล

บาดแผล

ภาษาเกาหลี상처

โปรยผงยาลงบนบาดแผล

ภาษาจีน揞

เย็บบาดแผล

ภาษาจีน缝合

ปากบาดแผล

ภาษาจีน疮口