ผลการค้นหา

พานร

หมายถึง[พานอน] น. ลิง. (ป., ส. วานร).

ถึงแก่อนิจกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า).

พานกลีบบัว

หมายถึงน. พานที่ริมปากทำเป็นรูปกลีบบัวโดยรอบ.

พ.ส.ช.

ย่อมาจากโรงเรียนพานทองสภาชนูปถัมภ์ จังหวัดชลบุรี

คลุมปัก,คลุมปิด

หมายถึง(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.

ตะลุ่ม

หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม สำหรับใส่ของ.

มังสี

หมายถึงน. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.

เยาวพาน

หมายถึง[-วะพาน] น. ชายหนุ่ม. ว. หนุ่ม, รุ่น. (แผลงมาจาก ยุวาน).

กลีบบัว

หมายถึงน. เรียกพานที่ริมปากทำเป็นรูปกลีบบัวโดยรอบว่า พานกลีบบัว.

ปฏิภาณกวี

หมายถึง[ปะติพานนะกะวี, ปะติพานกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด.

แว่นฟ้า

หมายถึงน. กระจก, เรียกพระแท่นที่ประดับกระจกว่า พระแท่นแว่นฟ้า; เรียกพานที่ซ้อนกัน ๒ ชั้น ชนิดหนึ่งประดับมุกหรือกระจกเป็นต้น ใบบนเป็นพานทรงสูงซ้อนกันอยู่บนตะลุ่ม อีกชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะจำหลักลายกะไหล่ทอง ใบบนเป็นพานเล็กซ้อนอยู่บนพานใหญ่ ว่า พานแว่นฟ้า.

ปราคภาร

หมายถึง[ปฺรากพาน] น. เงื้อมภูเขา. (ส. ปฺราคฺภาร; ป. ปพฺภาร).