ตัวกรองผลการค้นหา
กระทงเพชร
หมายถึงน. ไม้ติดขวางรองแคร่เกวียนเพื่อยึดไม่ให้แคร่แยกออกไป.
มีหนังสือตั้งเล่มเกวียน ก็ไม่เท่ากับมีครูคนเดียว
กระพอง
หมายถึงน. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กำพอง ก็เรียก.
กำพอง
หมายถึงน. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กระพอง ก็เรียก.
ใช้เกวียนใหญ่รับจ้างขนผู้โดยสารหรือขนสินค้า
ภาษาจีน拉脚
wain
แปลว่ารถบรรทุกหรือเกวียนที่สำหรับบรรทุกผลิตผลทางการเกษตร, (คำโบราณ) (ทางวรรณคดี)
เอาหลังดันแอกให้รถหรือเกวียนเครื่องไปข้างหน้า
ภาษาจีน驾辕
ชำรุด
หมายถึงก. เสื่อมจากสภาพเดิมจนถึงบกพร่องเสียหายหรือบุบสลายไป เช่น หนังสือชำรุด เกวียนชำรุด.
ภาษิต
หมายถึงน. ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านานแล้ว มีความหมายเป็นคติ เช่น กงเกวียนกำเกวียน. (ส.).
ทัพสัมภาระ
หมายถึง[ทับพะ-] น. สิ่งหรือเครื่องอันเป็นส่วนประกอบที่จะคุมกันเข้าเป็นเรือน เรือ รถ หรือเกวียน เป็นต้น. (ป.).
เข็น
หมายถึงก. ดันสิ่งที่ติดขัดไม่อาจเคลื่อนไปได้โดยปรกติให้เคลื่อนไป เช่น เข็นเรือ เข็นเกวียน, ดันให้เคลื่อนที่ไป เช่น เข็นรถ, ใช้เกวียนเป็นต้นบรรทุกไป เช่น เข็นข้าว เข็นไม้; โดยปริยายหมายความว่า เร่งรัดให้ดี เช่น เด็กคนนี้เข็นไม่ขึ้น.
กระชุก
หมายถึงน. ภาชนะสานรูปฟักผ่าตามยาว ใช้สอดลงในเกวียน สำหรับใส่ข้าวเปลือกเป็นต้น, สามชุก ก็เรียก.