ตัวกรองผลการค้นหา
ผักหรืออาหารหลายๆอย่างผัดปนกัน
ภาษาจีน杂烩
ไฟแรง (หมายถึงไฟที่ใช้ปรุงอาหาร หรือผัดกับข้าว)
ภาษาจีน武火
ผัด ทอด คั่ว
ภาษาจีน炒
ผัดกับข้าว
ภาษาจีน烹调
ผัดใส่แป้ง
ภาษาจีน熘
เนื้อหมูที่หั่นเป็นชิ้นบางๆสำหรับทอดหรือผัดกิน
ภาษาจีน猪排
สำนวนที่รวมเสียงที่คล้ายกันไว้ด้วยกัน (เมื่อพูดเร็วๆจะทำให้ผิดพลาดได้) เช่น เช้ากินผัดฟัก เย็นกินฟักผัด
ภาษาจีน拗口令
ผัด
ภาษาจีน炒菜
หมายถึงก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีนํ้ามันหรือนํ้าเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่, เรียกอาหารที่ทำด้วยวิธีการเช่นนั้น เช่น ข้าวผัด หมี่ผัด; ย้ายไปย้ายมา, หมุนไปมา, ล่อให้ไล่; ขอเลื่อนเวลาไป เช่น ผัดวัน ผัดหนี้; เอาแป้งลูบที่หน้าเพื่อให้นวล เช่น ผัดหน้า.
ผัดผ่อน
หมายถึงก. ผัดพอให้ทุเลาหรือหย่อนคลายลง.
ผัดผัน
หมายถึงก. หมุนกลับไปกลับมา.
Thai vowel mark
แปลว่าไม้ผัด