ผลการค้นหา

พื้นดิน บนบก

ภาษาจีน陆地

พื้น

หมายถึงน. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น คนพื้นนี้; ทั่วไป, โดยมาก, เช่น ถิ่นนี้ทำสวนครัวกันเป็นพื้น; เรียกผ้านุ่งที่มีสีและลักษณะยืนตัวไม่มีดอกดวงลวดลายว่า ผ้าพื้น.

คำไวพจน์ แผ่นดิน มีอะไรบ้าง

การตกต่ำลง,การถูกแย่งชิง,(พื้นดิน)ยุบตัว

ภาษาญี่ปุ่น陥落

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかんらく

ที่ดิน,พื้นดิน,แผ่นดิน

ภาษาญี่ปุ่น土地

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとち

พื้นดิน,พื้นฐาน,รากฐาน,เขตเลือกตั้ง,พื้นที่เลือกตั้ง

ภาษาญี่ปุ่น地盤

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじばん

surface

แปลว่าพื้นดินหรือพื้นน้ำ, พื้นผิวโลกที่สัมผัสกับอากาศ

ล่องถุน

หมายถึงน. ระยะตั้งแต่พื้นเรือนจนถึงพื้นดิน.

น้ำและดินของพื้นดิน ดินฟ้าอากาศ

ภาษาจีน水土

ทางพิเศษ

หมายถึง(กฎ) น. ทางหรือถนนซึ่งจัดสร้างขึ้นไม่ว่าในระดับพื้นดิน ใต้พื้นดิน เหนือพ้นพื้นดินหรือพื้นนํ้า เพื่ออำนวยความสะดวกในการจราจรเป็นพิเศษ.

ดิน

หมายถึงน. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น เทวดาเดินดิน.

ส่าเห็ด

หมายถึงน. ราที่ขึ้นตามพื้นดินก่อนที่เห็ดจะขึ้น.